Wij, huurders in de vrije sector, worden al jaren geconfronteerd met grote jaarlijkse huurstijgingen door marktwerking op de woningmarkt, waartegen ondertussen talloze protesten hebben geklonken. Initiatieven van vrije-sector huurders om tegen die hoge huren iets te doen hebben voor ons, zittende huurders, weinig uitgehaald.  

Die zittende huurders zijn voor een groot deel zzp’er of gepensioneerde. Zij huren vaak al jaren, de mogelijkheid om te kopen is verdwenen.
De huren zijn inmiddels bijna niet meer op te brengen. Een huurquote van 50% van het besteedbaar inkomen is hier eerder regel dan uitzondering. Jaarlijkse huurprijsstijgingen boven inflatie (waarin de huurprijsstijging ook al opgenomen is) zijn nog aan de orde van de dag. Het enige argument dat we van verhuurders horen is Marktwerking.

De corona-crisis brengt de economie vrijwel tot stilstand. Overheid en banken nemen ondersteuningsmaatregelen voor bedrijven en zzp’ers. Voor zzp’ers opent de overheid de weg naar gemakkelijker toegang tot de Bijstand. Van een bijstandsuitkering kan een vrije-sector huur van
€ 1.000,- – € 1.500,- moeilijk worden opgebracht. Wat dan? Verhuizen? Waarheen? 

Voor gepensioneerden ziet de toekomst er evenmin rooskleurig uit met een voortdurende dreiging van verlaging van de uitkeringen.
De verlaging volgt op 10 jaar niet-indexatie bij de meeste fondsen. 

De gevolgen van de corona crisis zullen een zeer zware last zijn voor vrije-sector huurders. Ook voor hen geldt dat wonen een grondrecht is, dat door de huurontwikkeling onbetaalbaar is geworden. 

De overheid grijpt grootschalig in om getroffenen van de economische crisis enigszins tegemoet te komen. Bijvoorbeeld het plan om de huur van culturele gebouwen te reduceren.

Laten de commerciële verhuurders dit voorbeeld volgens en in 2020 geen enkele huurverhoging aan de huurders in rekening brengen.