Geachte leden van de Tweede Kamer,
Met deze brief roep ik u dringend op uw verantwoordelijkheid als volksvertegenwoordiger te nemen. De recente beslissing van minister Keijzer om de huurbevriezing per 1 juli enkel toe te passen op sociale huurwoningen van woningcorporaties – en níet op sociale huurwoningen in de particuliere sector – is niet alleen sociaal onrechtvaardig, maar ook juridisch uiterst discutabel.
Discriminatie op basis van verhuurder
Bijna een half miljoen sociale huurders worden uitgesloten van bescherming tegen huurstijgingen, enkel op basis van wie hun woning bezit. Dit is in strijd met een fundamenteel rechtsbeginsel: gelijke gevallen moeten gelijk worden behandeld.
De aangevoerde motieven – tijdsdruk en het ontbreken van een compensatieregeling voor particuliere verhuurders – rechtvaardigen deze ongelijke behandeling niet. In 2021 bleek een algehele huurbevriezing wél haalbaar. Wat toen kon, kan nu ook.
Wie vertegenwoordigt de minister?
Er is een groeiend gevoel onder huurders dat hun belangen structureel worden genegeerd. Terwijl beleggers en verhuurders prominent aanwezig zijn in overlegstructuren – zoals de recente Woontop – blijven huurdersorganisaties buitenspel staan. De uitkomst: de hoogste huurverhoging in jaren.
Waarom aanvaardt de Kamer deze scheefgroei? Waarom blijft het stil als sociale huurders structureel worden achtergesteld ten opzichte van vastgoedinvesteerders?
Schending van fundamentele rechten
Het huidige beleid lijkt strijdig met:
- Artikel 1 van de Grondwet – gelijkheidsbeginsel en verbod op discriminatie;
- Artikel 14 van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM) – bescherming tegen ongelijke behandeling;
- Het sociaal rechtvaardigheidsbeginsel, dat leidend zou moeten zijn in het volkshuisvestingsbeleid.
Mijn oproep aan u:
- Stel schriftelijke vragen over de juridische houdbaarheid van deze selectieve huurbevriezing;
- Dien een motie in om de maatregel per direct uit te breiden naar álle sociale huurders, ongeacht verhuurder;
- Eis transparantie over de besluitvorming rond de Woontop en andere overleggen met marktpartijen;
- Veranker structurele betrokkenheid van huurdersorganisaties bij beleidsvorming.
Huurbevriezing voor alle, dus ook geliberaliseerde huurders
Hoewel deze brief zich specifiek richt op sociale huurders, wil ik benadrukken dat een huurbevriezing eigenlijk voor álle huurders gerechtvaardigd is. De huren in Nederland zijn in de afgelopen jaren structureel harder gestegen dan lonen en uitkeringen. Veel mensen, ook buiten de sociale sector, kunnen de maandlasten nauwelijks nog dragen.
Er wordt vaak beweerd dat huurverhogingen nodig zijn voor nieuwbouw en verduurzaming. Maar woningcorporaties beschikken over ruime financiële buffers, en ook particuliere verhuurders – zeker de grote institutionele beleggers – boeken recordwinsten. Het is niet uit te leggen dat huurders moeten bloeden voor investeringen, terwijl de winsten worden geprivatiseerd. Verduurzaming en volkshuisvesting zijn een overheidstaak – en mogen niet op het bordje van de huurder worden geschoven.
Slot: Geen actie is geen optie
Als de Kamer deze rechtsongelijkheid laat voortbestaan, zal ik – samen met andere huurders – klachten indienen bij de Nationale Ombudsman en het College voor de Rechten van de Mens, en juridische stappen verkennen. Ook zullen we de media blijven inschakelen om deze situatie onder de aandacht te brengen.
Het is tijd dat huurders gehoord en beschermd worden. Uw stem als Kamerlid kan daarin een doorslaggevende rol spelen.
De keuze is aan u.
Met vriendelijke groet,
Douwe Zeilmaker, Amsterdam
